قصیده روحی

من طرف مجهول الأحد 26 ديسمبر 2010, 11:27 pm

روحی وریگة شجرة صفری تموت الاول ثمّ تطیح

تذبل روحی وتیبس روحی وتبگیٰ تنازع بس ماتصیح

لکن موجة شاطی گلیبی ویصرخ وایّاصراخ الرّیح!

الریح تدوّی بگلبی وروحی تموت بلاصوت وبسکوت!

مومثل الورگا المصیوبة تطیح بصرخه وثمّ تموت!

روحی الورگه الصفرا ال تگضی وماتشکی من الهم والموت!

روحی الناگه ال تنحر دنیا وتصبر لو ما یحصل گوت

روحی الشمعه ال تجری الدمعه وماتعلن وجعتها بصوت!

الصوت یدوّی بگلبی وروحی تذوب وتگضی بلا تصریح!

توگع مثل الورگا ال توگع لکن ماتصرخ وتصیح!

گلبی الورگا ال تبچی بحرگه وتحرگ گبل الموت الروح!

گلبی الموجه الشاطی الریح الورگا ال تتصارخ وتنوح!

لکن ورگة صفری الروح تموت الاول ثم تطیح

تذبل تیبس تبگیٰ تنازع لکن ماتبچی من الموت!!!

(الشاعرعادل السکرانی)